Until you love me again [จนกว่าเราจะกลับมารักกัน]

Until you love me again 

[จนกว่าเราจะกลับมารักกัน]   

สวัสดีค่ะ นิยายเรื่องใหม่ของ MUSE มาอีกแล้ว หวังว่าทุกคนจะติดตามกันนะคะ 

คำเตือน ถ้าจั่วหัวว่า Y นั่นก็หมายความว่า ผู้ชายกับผู้ชายค่ะ อีกทั้งมีฉากที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นโปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน 

แนะนำเรื่องกันสักนิดค่ะ 

ใครกันแน่ที่เป็นคนเปลี่ยนก่อน… 

ราม ชายหนุ่มผู้คอยเยียวยา 

เด็กน้อยใสซื่อเมื่อห้าปีก่อนเหมือนได้ตายจากไป เหลือเพียงเด็กหนุ่มก๋ากั่นกร้านโลกคนใหม่ที่ผมไม่อยากเชื่อว่าคือคน ๆ เดียวกัน 

ผมรู้ว่าการแสดงออกแบบนั้นมันเป็นการสร้างปราการขึ้นมาป้องกันตัวเองจากบาดแผลในจิตใจ 

พั้นซ์ เด็กหนุ่มที่ถูกครอบครัวทอดทิ้ง 

ทำไมรามไม่เข้าใจบ้างว่าที่พั้นซ์เป็นแบบนี้ก็เพราะรามคนเดียว พั้นซ์ไม่มีใครเลย พั้นซ์มีแต่รามแต่สุดท้ายพั้นซ์ก็โดนทอดทิ้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า 

:
 

: 

"รามไม่เคยรู้ ไม่รู้อะไรเลย!" 

"ฉันรู้ เพียงแต่ทำอะไรไม่ได้…" 

ผมรู้ดี แต่ผมไม่มีทางเลือก ผมแค่อยากให้พั้นซ์ไปมีอนาคตที่สดใส ไม่ใช่จมปลักอยู่กับผู้ชายที่แต่งงานแล้วแถมมีลูกติดอย่างผม 

:
 

: 

"อยากได้ค่าขนมเท่าไหร่บอกมา ขอแค่กลับมาอยู่บ้าน" 

"ราม พั้นซ์ไม่ได้ขายตัวนะ พั้นซ์ให้ฟรี" 

"เด็กแก่แดด!" 

โปรดติดตามความรักของเขาทั้งสองด้วยจ้า