คุณเคยได้ยินเรื่องทฤษฎีเดือนตุลาคมกันไหม?
ที่เขาว่ากันว่าจักรวาลนั้นจะสะสางสิ่งที่ไม่คู่ควรกับเรา และสรรค์สร้างสิ่งที่ส่งผล และกำหนดให้มันเป็นไปอย่างใจเราต้องการ
สิ่งที่ไม่ดีนั้นอยู่กับเราไม่ตลอดไป แต่ไม่ใช่กับ รามินทร์ เลอศอัศวนนท์ ทั้งชีวิตที่แสนจะน่าจะอิจฉาของเขา กลับต้องประสบพบเจอแต่เรื่องเลวร้ายนำพาไม่จบสิ้น จนกระทั่งได้พบกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งในสภาพเนื้อตัวมอมแมม ที่วิ่งตัดผ่านหน้ารถเขาด้วยบาดแผลเต็มไปทั่วทั้งตัว
เด็กหนุ่มคนนั้นที่เขาได้พบในเดือนตุลาคม ในช่วงปลายฝนต้นหนาว เด็กคนนั้นมากับพร้อมพรอันยิ่งใหญ่ที่ชีวิตของเขาไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิต
"มาอยู่กับผมไหม?"
"ผะผม...ผมขอเป็นแค่คนรับใช้..."
"เธอไม่ใช่ เธอคือคนของผม"
ความเหมาะสม? ฐานะที่คู่ควร?
ทั้งชีวิตเขาเรียกร้องหาคนเหล่านั้นมามากมายนับไม่ถ้วน แล้วทั้งหมดนั้นล้วนลงเอยด้วยความเลวร้ายไม่ต่างกัน ความเพียบพร้อมที่ใครๆ ต่างใฝ่ฝัน กลับเป็นเพียงแค่เรื่องท้อใจของเขาเพียงเท่านั้น
ทว่ายามที่ได้สบกับดวงตาคู่กลมคู่นี้ โลกทั้งใบที่เคยเป็นสีเทาก็พลันสว่างไสวและสดใสเหมือนได้ค้นเจอโลกใบใหม่
"ผมไม่คู่ควร..."
"เชื่อผมเถอะ เธอเหมาะสมที่สุดแล้ว"
ความอบอุ่นของคุณรามินทร์นั้นกัดกินใจของตุลาไปจนหมดสิ้น แล้วชีวิตที่ได้คุณเขามาต่อชีวิตให้นี้ ผมคงพร้อมยกให้คุณเขาไปฟรีๆ ทั้งตัว ทั้งหัวใจ ทั้งหมดที่ผมมี
#ทฤษฎีเดือนตุลาคม #ตุลานคร #อยากมีคุณรามินทร์เป็นของตัวเองจัง
Guest
