
เอมิกาอยากช่วยชดใช้ความผิดให้มารดาทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นเรื่องใด รู้แค่ว่าเกี่ยวข้องกับสวนผลไม้แห่งหนึ่งที่เมืองคอน หญิงสาวไม่คาดฝันว่าภารกิจครั้งนี้จะเกี่ยวพันถึงหัวใจ และนายหัวหนุ่มรูปหล่อเจ้าของสวน คนที่เธอยินยอมพร้อมใจมีวันไนต์สแตนด์ด้วยก่อนจะรู้ว่าเขาเป็นใคร แต่เมื่อเข้าถ้ำเสือแล้วยังไงก็ต้องไปต่อ แม้จะต้องไปโดยปกปิดตัวตนที่แท้จริงก็ตาม
--------------------------------------------
ตัวอย่าง
“ค่ะ วันนี้เอมไม่เมา” เอมิกาว่าด้วยความภูมิใจ แม้ตาจะเริ่มปรือลง พอลุกขึ้นยืนก็เซเล็กน้อยจนมือหนาต้องรั้งเอวบางเอาไว้
“เชื่อครับว่าไม่เมา” นายหัวหนุ่มอมยิ้ม
“อาจจะแค่แกล้งเมา อ่อยคุณแทนก็ได้นะคะ” หญิงสาวยกยิ้มขณะใบหน้าแนบอยู่กับต้นแขนแกร่งตอนเขาประคองเธอพาเดินมายังรถ
“ผมถึงบอกว่าเชื่อไงครับ เพราะผมยอมโดนคุณเอมหลอก”
คำพูดหยอกเย้าของชายหนุ่มแทงใจดำคนมีชนักติดหลังเข้าอย่างจัง สองมือยกขึ้นมาจับแขนเขาเอาไว้ให้แน่นขึ้นพลางเอ่ยเสียงเบา
“จริงเหรอคะ”
“ครับ?” แทนคุณก้มหน้าลงใกล้คนเอ่ยเสียงเบา ตอนมายืนอยู่ข้างรถที่จอดอยู่ในมุมมืดแล้ว
“คุณแทนยอมโดนเอมหลอกจริงๆ เหรอคะ”
เอมิกาเงยหน้าสบสายตาคมบนใบหน้าที่ห่างออกไปไม่ถึงคืบ แทนคุณยกคิ้วขึ้น ยังไม่เข้าใจคำถามของเธอ ทว่าหญิงสาวไม่รอให้อีกฝ่ายถามอีก สองแขนเรียวโน้มลำคอแกร่งลงมาประกบจูบแนบชิดบดเบียดริมฝีปากปกปิดไว้ราวกับไม่อยากได้ยินคำใดหลุดจากกลีบปากได้รูปคู่นี้อีก
ชายหนุ่มจูบตอบโดยสัญชาตญาณ เนื้อตัวนุ่มนิ่มกับกลิ่นกายเป็นเอกลักษณ์ของเธอชักนำเขาให้เตลิดไปกับสัมผัสแนบชิดแสนสุดรัญจวน
