เรื่องย่อ
เมื่อนักเขียนนิยายฟิลกู้ด เขียนแต่แนวน่ารัก ใสๆ โนฉากบนเตียงมาตลอดกว่า 10 ปี ถูก บก.บอกว่าให้ลองเปลี่ยนแนวเขียนดูบ้าง เพราะนิยายรักใสๆ ของตัวเองมันตกกระแสไปตั้งนานแล้ว
ซึ่งนิยายแนวที่ บก. อยากให้ลองเขียน เป็นนิยายวายแนวตลาด ซึ่งเน้นเอ็นซีแบบจัดหนักเรื่องบนเตียง ก็ทำนักเขียนฟิลกู้ดอย่างโซ่ถึงกับปวดหัว ยกมือขึ้นกุมขมับด้วยความเครียด เพราะที่ผ่านมา พอเข้าจุดไคลแม็กซ์ทีไร โซ่ก็ตัดมันเข้าโคมไฟทุกทีเลย
แล้วมารอลุ้นกัน ว่าคนที่ยังเวอร์จิ้นอย่างโซ่ จะแต่งนิยายเอ็นซีได้ไหม และจะแต่งด้วยวิธีไหน
ตะวัน หนุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยปี 2 พนักงานพาร์ทไทม์ร้านคาเฟ่ ตกหลุมรักรอยยิ้มของใครคนหนึ่งเมื่อ 1 ปีก่อน แล้วเขาคนนั้นก็หายไป แต่ความบังเอิญพาให้ตะวันได้กลับมาพบกับเขาคนนั้นอีกครั้ง เจ้าตัวเลยตั้งมั่นกับตัวเองเอาไว้ว่า ครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยให้คนคนนี้หลุดมือไปอีกแน่นอน ยังไงเขาก็ต้องจีบมาเป็นแฟนให้ได้เลย
แล้วมารอลุ้นกันว่าตะวันจะทำสำเร็จไหม
#######
"ผมไม่เห็นพี่เขียนเลย"
"อืม มันติดอยู่ที่เอ็นซีน่ะ"
"แล้วเอ็นซีมันคือไรอะพี่"
"ก็ ฉากอย่างว่านั่นแหละ"
"อ๋อ แล้วพี่เขียนไม่ได้เหรอ"
"อืม ก็มันคิดไม่ออกน่ะ"
"ให้ผมช่วยพี่เอาไหม"
#######
"พี่โซ่ ทำไมพี่ถึงไม่รับสายผมเลย"
"กลับไปเถอะตะวัน พี่ไม่มีอะไรต้องคุยกับเรา" น้ำเสียงราบเรียบบอกกับเด็กหนุ่ม ที่ตอนนี้ยืนเกาะรั้วอยู่ทางด้านนอก
"พี่เป็นอะไร พี่บอกผมสิ"
โซ่จ้องหน้าคนอายุน้อยกว่า ก่อนจะพูดบอกกับอีกฝ่ายให้ได้รู้ ว่ามันเป็นเพราะอะไรเขาถึงไม่อยากจะคุยด้วย
"พี่ไม่อยากยุ่งกับคนที่มีเจ้าของ เข้าใจนะ"
👉ตัวละครและสถานที่ในเนื้อเรื่องเป็นเพียงแค่เรื่องสมมุติเท่านั้น ไม่ได้มีเจนตาพาดพิงไปถึงบุคคลใดๆ หากชื่อตัวละครไปตรงตามกับผู้ใดต้องกราบขออภัยเอาไว้ตรงนี้ด้วยค่ะ
👉เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงนิยายที่เกิดจากมันสมองอันน้อยนิดของไรต์เอง อาจไม่ตรงตามหลักความเป็นจริงไรต์ต้องขออภัย แต่ถ้าหากไม่ชอบใจกรุณากดออกได้เลยค่ะ
👉คอมเมนท์ได้นะคะแต่กรุณาอย่าด่าแรง เพราะไรต์นั้นใจบางมาก ไม่อยากนั่งร้องไห้เพราะคอมเม้นท์แย่ๆ ค่ะ ถ้าอยากด่าจริงๆ ก็ด่าลงที่ตัวละครได้เลยค่ะไรต์ยินดี แต่อย่าด่าไรต์น้าไหว้ล่ะ
👉อาจไม่ได้อัพลงทุกวันนะคะ แต่จะพยายามอัพเรื่อยๆ
👉ปล.โปรดใช้จักรยานในการอ่านด้วยนะคะแล้วก็ขอให้สนุกกับการอ่านด้วยนะคะทุกคน😊
👉ปอลิง 2 ถ้าถูกใจนิยายเรื่องนี้ฝากคอมเม้นต์บอกกันบ้างเน้อ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ กราบงามๆ 🙏
