สปอย์
“สิงห์เราเลิกกันเถอะ”
“ทำไม สิงห์ทำอะไรให้หนมไม่สบายใจ หรือสิงห์ทำตัวไม่น่ารัก หนมบอกสิงหืได้ไหม สิงห์พร้อมจะปรับทุกๆ อย่าง เพื่อหนม แล้วเรากลับมาเป้นเหมือนเดิมนะ”
สิงห์ยื่นมือหวังจะจับมือเล็กที่วางอยู่ที่ตักของเธอ แต่ขนมกลับดึงออก สิงห์ได้แต่มองขนมผ่านม่านน้ำตา เขาไม่เคยคิดถึงว่าเราสองคนจะมีวันนี้ ภาพในหัวของเขามีเพียงเขาและเธอสวมชุดแต่งงานคู่กันก็เท่านั้น
“บอกสิงห์ได้ไหม ว่าเพราะอะไรแล้วสิงห์จะยอมปล่อยหนมไป”
“หนมไม่ได้รักสิงห์แล้ว”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
ขนมนั่งเงียบ ตั้งแต่เมื่อไหร่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะเธอก็ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องมานั่งบอกเลิกคนที่เธอเองก้รักเขามากเช่นกัน
“เงียบทำไมหนม”
สิงห์ถามขนมพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงที่แก้ม ขนมที่เห็นเช่นนั้นก็รีบลุกขึ้นเดินหนี แต่ก็ถูกมือของเขาคว้าเอาไว้
“ทำไม หรือเพราะหนมมีคนอื่น”
“อืม หนมมีคนอื่น หนมรักเขา เขารวย เขาสามารถให้หนมได้ทุกๆ อย่าง”
“หนมอยากได้อะไร สิงห์ก็ให้หนมได้ ขอแค่เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมหนม สิงห์ยอมทุกอย่าง”
“คงไม่ได้หรอกสิงห์ หนมรักเขาและหนมก็เป็นของเขาแล้ว”
Guest
