หนึ่งคือ “องค์หญิงรองผู้ถูกใส่ร้ายจนต้องตาย” และอีกหนึ่งคือ “ศัลยแพทย์จากโลกปัจจุบัน”เมื่อเสิ่นหนิงทะลุมิติมาอยู่ในร่างองค์หญิงที่ถูกพี่สาวผลักสู่ความตายเธอสาบานว่าจะไม่ยอมเป็นเหยื่อของใครอีกต่อไป
ลมอ่อนยามย่ำบ่ายพัดผ้าม่านแพรสีชมพูอ่อนให้พลิ้วไหวในตำหนักจิ่วหลัวที่โอ่อ่างดงาม องค์หญิงรอง เสิ่นหนิง ยืนหลบอยู่ด้านหนึ่ง ขณะทอดสายตาลงมองปิ่นผมหยกขาวที่อยู่ในมือของชิ้นนั้นเป็นของขวัญจากเสด็จแม่ผู้ล่วงลับ เธอเก็บรักษามันอย่างทะนุถนอมมาหลายปี
ตรงหน้าเป็นองค์หญิงใหญ่ เสิ่นหลี ในอาภรณ์สีแดงสด ใบหน้าสวยแต่แฝงรอยยิ้มที่ทำให้คนหนาวสะท้าน
“ของในมือเจ้ามันเข้ากับข้ามากกว่า ส่งมาให้ข้าสิ” น้ำเสียงเส็งเคร็ง เกิดมาเพื่อสั่ง
เสิ่นหนิงเม้มปาก “พี่หญิง นี่เป็นของที่เสด็จแม่ทิ้งไว้ให้หนิงเอ๋อร์ ข้าไม่อาจ...”
ยังไม่ทันพูดจบ เสิ่นหลีก็พุ่งเข้ามาจะคว้า เธอชักมือหลบอย่างลนลาน แต่ทันใดนั้น
ผัวะ!
เสียงร่างกระทบพื้นดังไปทั้งห้อง ทุกอย่างเกิดขึ้นในเสี้ยววินาที เสิ่นหลีล้มลงเอง แต่กลับร้องลั่นราวกับถูกทำร้ายหนักหนา
“หนิงเอ๋อร์ผลักข้า! ฮึก… ข้าแค่จะดูปิ่นผม ทำไมเจ้าต้องเอาแรงกับพี่หญิงเช่นนี้!”
เสียงร้องไห้สั่นสะท้านทำให้สาวใช้นอกห้องแตกตื่น และไม่นาน ฟางเต๋อ องครักษ์รูปงามผู้ซื่อสัตย์และภักดีต่อองค์หญิงใหญ่ ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยใบหน้าตื่นตระหนก
Guest
